Szwadron 97 - Honor na wieki

Zachować dumę dziś tak ciężko, w trudnych czasach przyszło żyć
 Łatwo zejść ze słusznej drogi, żyjąc powoli
 Bez powodu przestać wierzyć stać się częścią, jednym z nich
 Już na rękach kajdany, zarzucone po kres dni

 Klęcząc przed nimi patrzeć, jak kupują godność twą
 Jesteś teraz tylko ścierwem, co sprzedało własny dom
 Gdy dopadnie na zawsze codziennej szarości ból
 Monotonia już każdemu wykopie grób

 Lecz nie zapomnisz tego, co dał ci ten kraj
 Honor na wieki, dziedzictwo tysięcy lat
 Lecz nie zapomnisz tego, co dał ci ten kraj
 Honor na wieki, dziedzictwo tysięcy lat
 Honor na wieki, dziedzictwo tysięcy lat
 Honor na wieki, dziedzictwo tysięcy lat

 Bezpowrotnie obmyj dłonie, z brudu i zwątpienia tych
 Co powoli krok za krokiem, lepszą przyszłość widzą w nim
 On nauczył kochać, wierzyć, wrogów posyłać w piach
 Pogardy nie szczędzić oprawcom, tu litości dla nich brak

 Lecz nie zapomnisz tego, co dał ci ten kraj
 Honor na wieki, dziedzictwo tysięcy lat
 Lecz nie zapomnisz tego, co dał ci ten kraj
 Honor na wieki, dziedzictwo tysięcy lat
 Honor na wieki, dziedzictwo tysięcy lat
 Honor na wieki, dziedzictwo tysięcy lat

 Lecz nie zapomnisz tego, co dał ci ten kraj
 Honor na wieki, dziedzictwo tysięcy lat
 Lecz nie zapomnisz tego, co dał ci ten kraj
 Honor na wieki, dziedzictwo tysięcy lat
 Honor na wieki, dziedzictwo tysięcy lat
 Honor na wieki, dziedzictwo tysięcy lat